Hi awak,

How are you? Is everything alright? Ingat saya lagi? Haha, Lama tak jumpa lepas habis sekolah. Rasanya dalam 3 bulan something kot? I hope you doing fine ;) Act, saya pun tak sure apa yang saya sedang cuba buat sekarang but saya rasa ini je satu satunya cara nak bercerita dengan awak memandangkan saya tak cukup berani.

So, saya tak sure since when kita berkawan but saya start perasan awak bila kita tengah busy siapkan kerja khusus seni kita. Disebabkan awak ni agak pendiam so kita tak pernah cakap to each other pun. But i still remember our first meet, maksud saya hari pertama saya perasan awak ada depan saya haha k sorry. Waktu tu dalam bilik seni, awak duduk depan meja Cikgu Sarimah dengan Luqman then saya hantar fail dekat meja cikgu Anita, awak tanya Luqman "Ayu ambil seni ke?" Then Luqman cakap "Taklah dia ambil ert sebab tu dia ada dekat sini" Then awak senyum. Lepastu saya pergi dekat awak, saya check fail awak. Saya tegur awak tak tulis nama pun dekat kertas lukisan awak sedangkan saya tak perasan awak dah print siap dengan nama awak lepastu awak cakap "Tak tulis? Cuba tengok betul betul" Then bila saya tengok saya macam malu gila pastu saya tolak awak sampai jatuh kerusi. Remember? Mesti tak kan? Its okay ;)

Lepas dari tu saya rasa awak ni agak menarik, so saya try nak berkawan dengan awak tapi setiap kali saya tegur awak just senyum je. Mungkin awak tak biasa haha. Saya pun taktahu sejak bila dan dari mana datangnya perasaan ni tapi saya rasa saya dah suka awak dah waktu tu. If only awak perasan yang saya  setiap hari duduk bilik seni untuk siapkan kerja kursus saya yang dah berzaman siap tu sebab nak tengok awak je. Berapa kali saya cuba bercakap dengan Shafiq sebab nak bercakap dengan awak sama. Tapi masih sama, mission failed. Awak tetap je dengar dan senyum macam selalu.

Saya bagitahu Farisha yang i had a crush on you, Afzan, Iera, dan diaorang pun macam "Patutlah kau sanggup ponteng kelas sebab nak pergi bilik seni" But for real, saya sendiri pun tak perasan sebenarnya yang saya buat macam tu. Diaorang okay je support dan diaorang cakap awak pun okay. Diaorang pun macam biasa menjalankan tugas dengan menganjing saya 'S'. Tapi saya tak sangka yang boleh sampai satu form 5 tahu. Salah saya kot sebab tunjuk sangat? Haha saya cuba my best nak tarik attention awak tapi susahnya awak ni! Hehe so saya ambil next step, saya cerita dekat Fatimah dengan Nani memandangkan diaorang agak dekat dengan awak. 

Saya ada dengar orang banyak bercerita awak sukakan someone yang saya pun kenal. Pada mulanya saya memang nak give up dah. Tapi yang lain semua macam "fight for him pls" dan saya buat. Ingat lagi hari raya?waktu dekat Chini? Act saya beria gila nak balik sana, kampung sedara saya je dekat sana. Lepastu saya macam contact Shafiq ajak jumpa, Haha parents saya bukan jenis lepas anak dia kawan dengan lelaki sangat sebenarnya. Tapi saya selamber je suruh korang datang depan rumah sedara saya tu kan. Haha, Lepastu awak add bbm saya ^^ awak tahu? Tu first time saya tengok awak banyak cakap. Takda lah banyak sangat tapi bercakap lah juga dari dekat sekolah tu. Haha 

Saya ada tanya kan bila awak dengan Shafiq balik kuantan, korang cakap hari rabu. Lepastu saya macam okay je. Awak ingat lagi saya buat open house? Sebenarnya saya takda hajat pun nak buat makan makan. Tapi bila saya ingat awak balik hari rabu so saya buat open house tu hari khamis malam. Saya bagitahu Farisha saya nak ajak awak je. So orang first saya bbm adalah awak tapi awak reply "Inshaallah, datang tapi tak janji" waktu tu saya bapak berdebar, what if awak tak datang? Saya buat untuk awak kot. Tapi awak datang juga dengan Aiman. Lepastu awak nak balik kita naik kereta farah? Macam bapak sabitnya nak naik kereta pusing bawak Aiman kan? Haha Waktu tu baru kita macam cakap banyak sikit.

Awak ingat lagi Farisha dengan kawan kawan saya panggil awak dekat kantin? Waktu tu saya takda kan? Waktu tu ramai dah tahu rasanya. So Ury, Syammil, Epi, Ikmal semua macam nganjing panggil awak semua. Tipu lah kalau awak tak dengarkan? Haha, Lepastu saya macam malu gila then saya balik kelas menangis k tahpape saya hati tak kental langsung haha Awak ingat lagi hari saya confess dekat awak thru voicenote tu? Awak simpan lagi voicenote tu? Mestilah tak kan. Haha Tapi saya ingat lagi waktu tu dan sebelum saya hantar saya tanya Shafiq dulu awak tengah buat apa semua. 

Awak ajak kita kawan dulu sebab kita tak berapa nak kenal each other. Awak tahu tak betapa susahnya nak jadi kawan awak? Saya tegur awak lambai cakap hi awak senyum je dan saya hanya mampu senyum balik je. Yes, kita takda apa pun nak cakap. Dan itu agak hardest thing untuk saya sebenarnya. Makin lama kita makin awkward. Makin buat tak cara walaupun saya agak cara sebenarnya. Mana awak tak lalu perhimpunan pun? Mana awak tak turun rehat ke? Haih.

Saya dah almost give up sampai saya delete awak dekat bbm, lagi-lagi bila cerita pasal awak dengan 'dia' tu tiap hari saya dengar. Tapi sebab dia tu girlf orang so saya masih ada harapan kan? Saya ajak awak tengok wayang, awak bawak Shafiq saya bawak Ima. Ingat tak? Ingat lagi dinner form 5? Saya tibatiba je gila nak menyanyi untuk awak. Saya takpernah menyanyi depan orang ramai okay. Saya beli card tu, saya nyanyi lagu wrecking ball. Waktu rehearsal tu bapak debar sebab awak ada dekat situ, sampai takboleh nak menyanyi. Bila malam tu atas pentas waktu tengah menyanyi saya nampak awak keluar dewan haha boleh saya tahu kenapa awak keluar? hm awak simpan lagi card tu? ;)

Dah lepas dinner tu saya add awak dekat bbm, awak tegur tanya kenapa saya kena buat sampai macam tu sekali apa semua. Tapi saya macam "Saya buat apa?" Haha poyo je saya kan? Beberapa hari lepastu saya teman Fatimah, Iera, Farisha, Dila, Najmi, Wan pergi taman bandar. Tak sangka pulak jumpa awak. Well, kita sama-sama pakai baju merah. Lepastu awak dah balik saya lepak dengan kawan-kawan awak. Lepastu diaorang menganjing saya, dia cakap awak tak suka saya pun. Awak suka kawan saya, awak kesian je dekat saya sebab tu awak tak reject je dari awal. Saya senyum je waktu tu. Bila sampai dekat rumah Farah saya terus delete awak dekat bbm lepastu saya menangis. Tah kenapa saya kuat sangat menangis. Budak budak betul.

Saya tahu awak marah saya delete awak. Macam takda sebab je kan? Emo sangat kot saya. Sampailah satu hari tu awak sendiri cakap dekat saya, saya still ingat awak wechat saya dalam pukul 2 lebih macam tu awak cakap sorry sebab tak dapat nak terima saya, awak dah cuba tapi awak still rasa saya kawan je. Then awak ingat tak saya balas apa? "Its okay, Ayu dah lupakan dah. Dah dah jangan risau" Hahahahaha saya takboleh nak cakap apa pun saya rasa lepastu. Sejak dari tu kita jumpa terus buat tak cara kan, buat tak kenal terus. Walaupun sebenarnya saya masih kisah. Sampailah habis sekolah.

Saya dengar awak dah dengan kawan saya tu. Tengok gambar dekat instagram semua. Tahu tak macam mana rasa luka yang masih berdarah tapi kita cuci dengan air? Haha okay tak sabit. Tapi saya okay je, as long as awak happy saya okay je. Saya ingat lagi waktu saya kerja awak lalu dengan dia. Sebenarnya saya dah nampak dah dari jauh tapi saya buat main phone tapi Shafiq panggil so saya terpaksalah fake smile dan pandang. Dan saya boleh nampak yang awak tengah happy dan saya masih okay.

Tapi sekarang saya dengar satu cerita tak menarik nak didengar. Hi awak, awak okay? Seriously okay? Macam mana dia boleh tak jaga awak betul-betul? Tahu tak dia macam mana saya harap saya ada dekat tempat dia? Betapa bertuahnya dia? Betapa susahnya saya nak curi perhatian awak dan betapa mudahnya dia? Dan dia sia-siakan semua tu? Mungkin nasib masih bukan milik saya. Saya harap awak okay, jangan overthink okay? Jaga diri, jaga hati.

Saya minta maaf sebab sepanjang saya kenal awak saya banyak susahkan awak. Mungkin banyak benda yang awak tak perasan. Saya minta maaf sebab letakkan awak dalam situasi yang susah. Saya kadang-kadang salah faham dengan tindakan awak. Saya tak faham awak. Saya minta maaf sebab tak fikirkan hati dan perasaan awak. Yeah, hati dan perasaan orang manaboleh dipaksakan? Saya pun tak pasti kenapa saya nak cerita balik semua ni, mungkin sebab saya still takboleh nak move on? Haha minta maaf sekali lagi sebab saya still takboleh nak move on. Minta maaf sebab saya tipu saya cakap "Saya dah tak ingat dah pasal ni" Saya minta maaf sebab tak tegur awak. Kalau saya tahu perasaan ni boleh hancurkan friendship ni saya takkan tunjuk. Saya minta maaf atas semua sekali. Mungkin saya masih takboleh nak move on tapi saya cuba. Simpan lagi card saya bagi? Ingat lagi last ayat saya dalam card tu? Thank you for the memories. 

God bless you,

Syed Muhammad Roherman xx

15Feb14, 6:27am.